BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Od momentu śmierci mojego ojca (tj. od 3 miesięcy) straciłam poniekąd sens życia. Nie chodzi o to że jakoś strasznie mi taty brakuje, że go nie ma, że moje życie przewróciło się do góry nogami - absolutnie NIE!
Jednak zauważyłam że stałam się taka hmm... "typowo na nie". Nie chce mi się nic, nie mam ochoty nawet się jakoś ładnie ubrać, do egzaminów też mi się niespecjalnie chciało przygotowywać. Sama nie wiem czemu. Jeszcze do momentu gdy chodziłam na uczelnię, to musiałam rano wstać, ubrać się, pomalować, zrobić sobie fryzurkę. Ale teraz nawet nie mam na to ochoty. Wstaję rano, jem śniadanie, potem przebieram się (jak co dzień) w tą samą spódnicę i bluzkę, włosy spinam do góry i tak chodzę cały dzień. Gdy wychodzę do sklepu czy gdzieś na spacer, to wręcz się zmuszam by coś ze sobą zrobić.
Dzisiaj moja mama zmusiła mnie (i siebie poniekąd też) do posprzątania mieszkania. Ale cóż z tego skoro o godz. 10.30 już było wszystko gotowe i znów ogarnęły mnie nudy i niechęć do życia.
Za trochę mniej niż rok biorę ślub - mój facet już mobilizuje mnie do czegokolwiek mówiąc że musimy jeszcze coś tam zaplanować, że będziemy szczęśliwi, że za kilka lat będę marzyła o takich nudach jak teraz gdy będziemy mieli bobaska. Super, ekstra wizja, ale niestety - na mnie nie działa.
Nie wiem czy mój problem znalezienia (a raczej ponownego odnalezienia) sensu w życiu jest spowodowany nudami które mam od 3 tygodni, czy raczej czymś innym? Boję się że wpadam w jakieś takie stany bezużyteczności, wypalenia, wyczerpania..
Co mam zrobić? Od czego zacząć bycie ponownie aktywną w życiu?
Dodam że jestem studentką i póki co mam wakacje.

Więc tak... śmierć śmiercią taka kolej rzeczy. Przykro mi z tego powodu ale życie trwa dalej więc...
idź do psychologa i się wygadaj... wprawdze psycholog nie da Ci recepty na życie ale może znajdziesz co powoduje ten spadek nastroju.
jak wolisz to do księza ale ja w nich nie wierzę więc jak dla mnei to strata czasu.
Masz wakacje... weź narzeczonego pod pachę i śmigaj z nim na 2 tyg gdzieś... wyleż się na słońcu, pozwiedzaj to i owo, po prostu zaszalejcie razem poza miejscem zamieszkania.
Seks... genialnie poprawia nastrój i zachęca do działania...

na wakacje wyjeżdżam za tydzień (na tydzień) a potem w sierpniu znów na tydzień - także nie da rady ot tak sobie wyjechać.
Poza tym mam wrażenie że mój facet jest trochę nieobecny w moim życiu. Jestem praktycznie (w wakacje) cały tydzień bez niego (w ciągu roku to jest normalnie bo prócz uczelni mam jeszcze dodatkową pracę) ale teraz mi się po prostu nudzi! On twierdzi że nie możemy się widywać w ciągu tygodnia bo został dopiero co kierownikiem w urzędzie i często wraca do domu tak padnięty że po prostu zasypia, a spacer o godz. 20 jest bez sensu (patrząc na to że dzieli nas 10km drogi). Także siedzę cały dzień z mamą albo w domu albo na ogródku, ale jest to po prostu nudne i czuję że wpadam w jakąś paranoję

Albo znajdź sobie jakieś hobby Uprawiaj sport. Cokolwiek

właśnie myślałam o zapisaniu się na zumbę - ktoś był? ale wiem że to też wcale tani koszt nie jest

chyba trochę przesadzasz... 10km to mniej więcej 15 min jazdy samochodem. 25-30 rowerem... więc nie wiem w czym problem.
Kuchnia ja codziennie potrafiłem jeździć do swojej dziewczyny po 30km a pracowałem od 9-19... i jakoś dawałem radę...
Dla chcącego nic trudnego..
A poza tym... chcesz brac slub a nie mieszkasz ze swoim facetem??? Normalnie ja bym Wam nie dal ślubu... minimum 2 lata mieszkania razem.
NIkomu źle nie życzę ale... nie wróże temu nic dobrego.

Cześć,
Uważam, że pomysł z uprawianiem sportu jest bardo dobry! Zobaczysz, że będziesz się czuła o wiele lepiej. Zapisz się na jakieś zajęcia (zumba to świetny pomysł, serdecznie polecam, chyba nie ma bardziej pozytywnie nastrajających zajęć;)), a jeśli nie masz możliwości finansowych, to postaraj się zorganizować coś sama. Może zacznij biegać, zachęć do tego znajomych? Najgorsze co możesz zrobić to zamknąć się w domu i dołować!

redorange666 napisał(a):A poza tym... chcesz brac slub a nie mieszkasz ze swoim facetem??? Normalnie ja bym Wam nie dal ślubu... minimum 2 lata mieszkania razem.
NIkomu źle nie życzę ale... nie wróże temu nic dobrego.

No widzisz - a ja mam do tego inne podejście i proszę o nie komentowanie tego

Twój cyrk Twoje małpy tylko nie płacz później jak wyjdzie na moje.

redorange666 napisał(a):Twój cyrk Twoje małpy tylko nie płacz później jak wyjdzie na moje.

Oczywiście

Czasami gdy wpadam w stan totalnej niechęci do czegokolwiek, wychodzę z domu się przejść i nie wracam dopóki nie wymyśli się nowego zajęcia. Daj sobie spokój ze sportem, bo to najprostsze i krótkodystansowe zajęcie. Chyba nie jesteś, aż tak nudna, żeby nie mieć specyficznych i wyjątkowych zainteresowań. Szukaj, a znajdziesz.

Co do tego, bo to już inna sprawa...

Nie chce mi się nic, nie mam ochoty nawet się jakoś ładnie ubrać,

Jeśli chodzi, o te egzaminy i ubieranie się na nie, to możesz już z tego nie wyjść. Z reguły ludzie z wiekiem popadają w regresję, ale moim zdaniem nie powinnaś się tym przejmować o ile się nie przesadza.