BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Hej dziewczyny,chciałam się waszapytać jak Wy to widzidzicie.Że swoim M.jestem od ponad 3 lat,jesteśmy zareczeni planów o ślubie jeszcze nie było,jedynie jakieś lekkie wspominanie. Ja zwyczajnie nie czułam się gotowa.Problemem są według mnie jego rodzice,na początku oczywiście było cudownie,bardzo dobrze mi się z nimi gadalo,oni przyjeżdżali na moich rodziców a moi do nich i naprawdę się lubili. Problemy zaczęły się niedawno,gdy wyjechalam z M.Za granicę, nasze rodziny zaczęły się wtrącać, a to moi bracia mówili mojej mamie jak to M.nie jest dla mnie dobry,że żałuję dla mnie pieniędzy i ze ja wszystko zalatwilam za niego. To nie do końca była prawda ale po części tak właśnie było. Moja mama jako ze miała dobry kontakt z jego mama wszystko to jej mówiła,ale nie w złym zamiarze tylko takim by M.zaczął się bardziej starać. (M.ma 29 lat a do tej pory zachowywał się jak dziecko,bo mam waszystko za niego robila)Jego mama poczula sie oburzona,bo jak to tak mozna gadac na jej dziecko. I się zaczęło,ona przekrecila historię na swoją stronę i opowiedziała M.jakie to strasznerzeczy moja mama na niego wygaduje a on oczywiście jej wierzył,mieliśmy setki kłótni na ten temat ale w końcu doszliśmy do wniosku ze o wszystkim zapominamy i zachowujemy się normalnie. Lecz M.nie zapomnial,widziałam ze ma uraz do moich rodziców,nie chce z nimi rozmawiać a mi było zwyczajnie głupio przed nimi ze on się tak zachowuje. Apogeum osiagnelismy w wakacje,gdzie poklocilam sie z jego matka (ona na mnie wrzeczala gdy nikogo akurat nie bylo ja siedzialam cicho,gdy M.przyszedł rozplakala się i poszła do domu). Ta kobieta jest chorobliwie zazdrosna o M.on sam nawet to widzi,ona jest na mnie zła bo pojechaliśmy nad morze sami,chcieliśmy sobie zrobić wypad bez rodziców,że nie myślę o ślubie i inne taki duperele. Nawrzeszczala na mnie,mi się zrobiło przykro r ozplakalam się,poklocilam z M kilka razy o to ale on doszedł do wniosku ze to ja mam rację,że ja jestem dla niego najważniejsza a matki nie poznaje i jest gotowy się od nich odciąć. I tak sobie żyliśmy,wyjechaliśmy za granicę ale mieliśmy plany lecieć na święta do Pl,pomyslelismy ze wypadloby się pogodzić i żyć normalnie ale jego rodzice są na prawdę zacofani...jego matka dalej ma do mnie żal i to ona czuje się urazona,już mieliśmy kłótnie z M o to bo on myśli ze to moi rodzice mnie źle do nich nastawiaja. Rozmawiałam z matką M przez telefon gdzie strwierdzila ze unosze się dumą bo nie chce z nią rozmawiac,usłyszałam to jak M.dał mi telefon do ręki a ona myślała ze nadal rozmawia z nim. No i chodzi o to ze nie ma możliwości żebyśmy się pogodzily,ja jestem na nich zła,oni na mnie a moi rodzice też będą źli i na M i na jego rodzicow za to jak mnie traktują. M staje w mojej obronie,kłóci się z matką ale ona i tak nic nie rozumie. Najlepszym wyjesciem jest chyba rozstanie,wczoraj przeplakalismy cała noc myśląc o tym,ale M nie dopuszcza takiej mysli,dalej zachowujemy sie jak para a problem zamieciony pod dywan.jak myślicie czy ten związek ma sens ?

To jest Wasze życie. Jeśli rodzice nie potrafią zaakceptować tego związku to musicie się od nich odciąć. Niech wybierają, albo przestaną się wtrącać, albo nie będą Was widywać. Nikt za Was tego życia nie przeżyje... Nie staraj się każdego zadowolić, bo jest to nie możliwe. Jeśli naprawdę się kochacie to naprawdę olejcie rodziców i zadbajcie o siebie

Dokładnie, Twoje życie - Twój wybór.
Ale rozstawać się przez jego rodziców to głupota.

Dziękuję za odpowiedz dała mi do myślenia :*

No i co postanowiłaś w związku z radami koleżanek?
Daj znać

Tak to jest jak rodzice zaczynają wtrącać się w życie dorosłych dzieci...
Nie widzę powodu abyście mieli się rozstawać...
Na początek zrobiłabym przerwę w odwiedzinach - tu i tu.
Święta spędzacie sami, jeśli uważacie, że wspólnie z nimi nie da rady. Może to im uświadomi, że Wy juz macie swoje życie.

na pewno nie zrywać z tego powodu! A może następnego partnera też rodzice nie zaakceptują, następnego też nie, aż w końcu rodzice kiedyś odejdą a Ty zostaniesz sama !?

U mnie była podobna afera z rodzicami. Moi na początku uwielbiali mojego obecnego męża, potem nagle im się odwidziało i zaczęli na niego naskakiwać i gadać takie okrutne rzeczy, że się od nich odwróciłam. Nie odzywałam się do nich ponad pół roku. Potem powiedzieliśmy, że jak chcą aby święta się odbyły mogą przyjść do nas i tak już zostało. Jest sztywno, bez uczuciowo ale przynajmniej teraz mają lepsze zajęcia niż obrażanie mojego męża- zajmują się wnuczką