BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Witajcie. Moja historia jest długa ale postaram się ją maksymalnie streścić. Z mężem jesteśmy razem ponad 10 lat. 7 po ślubie. Jak to w małżeństwie bywało różnie. Z czasem całkiem się od siebie oddalilśmy. Mąż grał bez przerwy w gry komputerowe i pił piwsko. Ja o wszystko bez przerwy robiłam awantury. Nawet sex uprawialismy bardzo rzadko. Mąż mnie odtrącił. Prosiłam, mówiłam że długo tak nie wytrzymam. Bezskutecznie. I nie wytrzymałam. Spędzałam czas w Internecie. Na czacie o tematyce erotycznej. Wsiąknełam w to. Pisałam z mężczyznami. Wysyłałam im erotyczne zdjęcia. Bardzo odważne. Z jednym nawiązałam dłuższą relację. Chociaż nigdy się nie spotkaliśmy byliśmy blisko. Wydawało mi się że go kocham. Planowaliśmy wspólne życie. Powiedziałam mężowi. Chciałam odejść. To był dla niego szok. Zmienił się. Nie dał mi odejść. Prośba, groźba i szantażem zmusił do zostania. Ale starał się bardzo. Dawne uczucia wróciły. Ale bałam się tego. Nie chciałam kończyć tamtej relacji więc kłamałam męża przez jakiś czas. Porto w oczy. Pisząc i nadal utrzymując kontakt z tamtym facetem. Koniec końców poszłam po rozum do głowy. Kocham męża i postanowiłam zostać. Przez miesiąc było cudownie. Byłam szczęśliwa. Aż nagle mąż stwierdził że nie umie mi wybaczyć. Że mnie kocha ale za dużo się o mnie dowiedział. Że nigdy już nie zaufa. Teraz ja błagam, proszę, płacze a on jest obojętny na moje prośby. Mówi że może faktycznie stwierdzi że nie potrafi żyć beze mnie i wróci ale na chwilę obecną nie wiąże ze mną swojej przyszłości. Mam co chciałam. Zależy mi na nim bardzo i myślę że możemy uratować to małżeństwo. Jednak on już nie chce... Wiem że sama jestem sobie winna ale łudze się że wróci... Myślicie że jest na to szansa??

Myślę,że nie masz po co się łudzić. W sumie to dla Ciebie na rękę,bo nie chce mi się wierzyć,że po paru miesiącach stałby się cud i mąż zmieniłby swoje zachowanie w stosunku do Ciebie. Pewnie po jakimś czasie wrócilibyście do punktu wyjścia. Tak więc zapomnij i rozpocznij nowe życie

Myślę, że warto powalczyć o Was. Jeśli to jest tego warte, to przetrwa. Może warto skorzystać w jakieś pomocy z zewnątrz? Jest teraz całkiem sporo terapeutów oferujących pomoc parom. To o czym piszesz - odrzucenie, potrzeba uwagi, chęć odejścia, szantaż, powrót, brak przebaczenia ... to wszystko bardzo ludzkie uczucia, które towarzysza nam na co dzień. Sami nie zawsze jesteśmy w stanie się z nimi uporać i potrzeba nam pomocy kogoś trzeciego. Najciężej się nam do tego przyznać. Pytanie, czy sama jesteś gotowa na taki krok?

Rovena88 napisał(a):Prośba, groźba i szantażem zmusił do zostania. Ale starał się bardzo.

Desperacja gdy się wali grunt pod nogami. Typowe

Rovena88 napisał(a):Nie chciałam kończyć tamtej relacji więc kłamałam męża przez jakiś czas. Porto w oczy. Pisząc i nadal utrzymując kontakt z tamtym facetem.

Ja mu szczerze współczuję. Nie chciałbym mieć takiej żony

Rovena88 napisał(a):Koniec końców poszłam po rozum do głowy. Kocham męża i postanowiłam zostać. Przez miesiąc było cudownie. Byłam szczęśliwa. Aż nagle mąż stwierdził że nie umie mi wybaczyć. Że mnie kocha ale za dużo się o mnie dowiedział. Że nigdy już nie zaufa. Teraz ja błagam, proszę, płacze a on jest obojętny na moje prośby. Mówi że może faktycznie stwierdzi że nie potrafi żyć beze mnie i wróci ale na chwilę obecną nie wiąże ze mną swojej przyszłości. Mam co chciałam. Zależy mi na nim bardzo i myślę że możemy uratować to małżeństwo. Jednak on już nie chce... Wiem że sama jestem sobie winna ale łudze się że wróci... Myślicie że jest na to szansa??

Zależy od niego jak nie chce to nic zrobisz.
Chyba nawet nie zdajesz sobie sprawy jak zdrada boli i jak łamie psychę. Możesz myśleć, że nas to nie boli i nie rusza ale prawda jest taka, że jak się kogoś kocha to nie ma gorszego ciosu niż zdrada

Ludzie się nie zmieniają, a nawet jeśli to w jakimś czasie będzie znowu jak było

Spróbować zawsze można

Zawsze trzeba probowac, jesli Cie kocha to na pewno wroci, musisz tylko to przeczekac bo moze on potrzebuje troche czasu.