BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Witam! Jestem bita i poniżana za to,ze moj mąż np nie może wbić gwoździa.. Trwa to juz wiele lat. W końcu powiedzialam STOP. Nigdy nie ujrzało to światła dziennego.Moi tesciowie wiedzieli dobrze co sie dzieje,mowili mu nieraz zeby leczyl sie z alkoholizmu,ale na marne. W czwartek zadzwoniłam na policje,ale uciekł.Policja zalozyla niebieska karte,pokazałam im nagrania(zaczęłam w koncu nagrywać jego agresje). Doradzili mi zebym zglosila sie do prokuratury z tym nagraniem to dostanie zakaz zblizania sie,bo są naprawde ku temu podstawy. W piatek poszlam na policje,zglosilam pobicie. Ja wiem,ze on sie nie zmieni. Ale teraz mam taki dylemat.. W koncu to moj mąż,mamy wspolny kredyt,nie powiem,on pracuje ciezko. Boje sie jutra. Boje sie zyc bez niego i boje sie zyc z nim. Pracuje,ale musze z pracy zrezygnowac,bo mamy male dzieci,ktorymi opiekowala sie męża babcia,ale taka awanture mi zrobila za te policje,ze szok. Odmowila mi pomocy przy dzieciach jakby to byly tylko moje dzieci. Na nianie mnie nie stac.Mysle wycofac oskarzenie o pobicie,bo jak nawet dostanie w zawieszeniu to wiem,ze zwolni sie i kredyt spadnie na mnie. Nie wiem co robic. Nienawidze go z jednej strony a z drugiej jak sobie poradzic samej. Nie mam matki,nie mam ojca. Mąż też zbytnio nie interesuje się dziećmi. Nie wiem co robic,jestem w rozsypce. Nie chce mi sie zyc.

NIE MOŻESZ ŻYĆ Z KATEM!! I to pod żadnym pozorem. Lepiej uciekaj od niego zanim cię zabije.

Jakbym czytała o sobie z przed 4 lat... Kobieto, walcz o siebie i o swoje dzieci, o normalny dom dla nich. Przede wszystkim musisz wynająć dobrego adwokata - jeśli jesteś z Warszawy to zadzwoń do mec. Budrewicza. To jest specjalista od rozwodów. Wszystko ci wyjaśni, przedstawi wszystkie możliwości i opcje. Z tego co piszesz, jest duża szansa na to, żeby wywalczyć alimenty od męża nie tylko na dzieci, ale i na siebie. Nie czekaj, nie licz na cud. Jeśli ty nic nie zrobisz, to nic się nie zmieni. A dzieci za parę lat wypomną ci, że nie uciekłaś z toksycznego związku.

Masz typowo książkowy syndrom ofiary.
Masz 2 wyjścia,zejść na totalny dół,zaliczyć depresję, być może rozważyć samobójstwo,zniszczenie wartości siebie i pewności
albo odejście i zbudowanie nowego życia na nowo. ja wybrałam to drugie. dostalam druga szansę od życia i przede wszystkim mam partnera ,ktory swoja milosc udowadnia mi ciepłem i wsparicem a nie podbitym okiem. Ogarnij sie poki czas, bo przegrasz życie.