BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Witam drogie Panie

Chciałbym się Was poradzić, otóż od roku spotykam się z kobietą, a od ok. miesiąca jesteśmy razem w związku, niestety jest on na odległość, bo mamy do siebie ok. 120 km. Ze względu na jej i moją pracę udaje nam się spotykać raz na miesiąc, czasem raz na dwa tygodnie. Bardzo dużo smsujemy no i do ostatniego poniedziałku wszystko było idealnie. Jeśli chodzi o nią to jest bardzo skrytą i nieśmiałą osobą, a do tego ma bardzo trudny charakter. Nasza znajomość też rozwija się bardzo powoli, bo ona tak chce, nie przeszkadza mi to, a nawet kręci. Ale jest tego świadoma, że ja liczę na poważny związek i ona też tego chce. Jeśli chodzi o naszą przeszłość to ona od ponad 5 lat jest sama, była kiedyś z kimś, ale to w czasach liceum i nie było to nic poważnego, podobnie u mnie, od 3 lat nikogo nie mam.

Nie wiem co się stało ale od zeszłego poniedziałku nic się pomiędzy nami nie klei, dodatkowo w ten weekend spotkaliśmy się z jej znajomymi, ogólnie było świetnie, wypiliśmy 3 butelki wina i myślę, że się polubimy, ale z moją lubą jakoś się nie kleiło w ten wieczór. Dodatkowo jej koleżanka powiedziała, że moja luba poszukuje pracy w mieście w którym mieszkam, udałem, że nie słyszę, żeby nic głupiego nie palnąć, a ona zaczerwieniła się, skoro nie chciała powiedzieć to i tak nie będę jej naciskał, pewnie po jakimś czasie by się sama otworzyła.

Oczywiście jak wróciłem do domu to napisałem, tak jak zawsze, że jestem i było super. Następnego dnia zapytałem co u niej, ale nic nie odpisała. Zdarzało się tak, ale na początku znajomości, ze czasem nawet 3-4 dni czekałem na smsa, ostatnio było inaczej, zawsze odpisywała. Następnego dnia zaniepokojony tą sytuacja napisałem ponownie, czy wszystko dobrze, czy może jest na mnie zła za coś, bo ostatnio nam się nie klei i się martwię i chcę się spotkać i o tym porozmawiać w 4 oczy. Żadnego odzewu od dwóch dni. Obrazić się raczej nie obraziła, bo już kiedyś to przerobiliśmy, zresztą ja w tedy poważnie nawywijałem, ale szczerze przeprosiłem i teraz już tak nie postąpię. Po dwóch miesiącach zaczęliśmy być razem, więc wiem, że zachowała by się inaczej.

No i tu mam pytanie co zrobić, czy poczekać jeszcze dzień, dwa i napisać co słychać, tak jak zawsze, czy spróbować zadzwonić i wyjaśnić sytuację ?
Ale jak ją znam to nie będzie chciała rozmawiać o tym i uda, że wszystko jest ok.

Czym takie zachowanie może być spowodowane ?
Wydaje mi się, że ona chce trochę ochłodzić relację, bo może zbyt szybko się dla niej dzieje, ale z drugiej strony nie szukała by pracy w moim mieście, bo raczej to wiąże się z przeprowadzką, chyba, że chce jeszcze jakiś czas dojeżdżać pociągiem, sam tak jeździłem 4 lata do pracy i nie było to straszne, ale za to może częściej spędzali byśmy czas w popołudniami, mimo tego, że zazwyczaj dopiero po 18 jestem dostępny, bo tak kończę pracę.

Niby zbytnio się nie martwię, bo takie momenty ciszy już bywały u nas i wszystko później było ok. ale od jakiegoś czasu mam z tyłu głowy myśl, czy to aby nie początek końca naszego związku. Bardzo proszę drogie Panie o radę co mogę zrobić, żeby nic nie zepsuć, a może któraś z Was miała podobną sytuację ?

sluchaj a moze ona sie zawstydzila ze wydalo sie ze szuka pracy w Twojej miejscowosci? Moze liczyla na inna reakcje i zrobilo jej sie przykro, ze sie nie ucieszyles?
Za babami to sie nie dojdzie a juz jak skryta to chybaciezko bedzie cos wydobyc. A moze zorganizuj jakis wieczor z winkiem, i sprobuj pogadac "od serca"?

No niestety nieśmiałość i skrywanie problemów nie prowadzi nigdy do niczego dobrego.

Jest to pierwsze forum, na którym normalne odpowiedzi są, a nie, że ona jest zła i w ogóle to jest koniec itd. Ja nie wiem czy ludzie to nie mają problemów w związkach i wszystko im jak po maśle idzie i jest idealnie.

Szczerze to nie wiedziałem co powiedzieć jak usłyszałem o tej pracy, może zrobiłem źle, ale byłem już w tedy lekko pijany i wolałem przemilczeć niż coś głupiego palnąć Wydaje mi się, że ona się zacięła w sobie i teraz to będę musiał powoli ją otwierać, zawsze jak jakiś trudniejszy czas był to tak reagowała, ale z czasem się otwierała i wszystko się układało. Więc i tym razem tak postąpię, że zacznę normalnie pisać jakby nigdy nic się nie stało, a po jakimś czasie spróbuję na spacer ja wyciągnąć, może w jedno z miejsc gdzie bardzo nam się podobało, spacery nam zawsze dobrze wychodziły, a będąc tylko we dwoje łatwiej się będzie rozmawiało.

Właśnie ta skrytość i nieśmiałość jest najgorsza, bo nigdy się do końca nie wie co myśli ta druga osoba, a szczególnie kobieta, a jak powszechnie wiadomo, my faceci Was nie rozumiemy i nigdy nie możemy za Wami trafić.

ja myśłę że gdyby ona chciała całkiem zerwać to byś to odczuł.. A skoro jest "ochłodzenie" relacji, to może po prostu coś Ci chce przekazać - coś ją "ubodło" np. Zrób tak jak piszesz, może się w końcu otworzy. Życzę powodzenia!

Ciężka sytuacja.
Skoro jest skryta w sobie i nieśmiała a Twoja reakcja była jaka była, to mogła poczuć się jakbyś wylał na nią kubeł zimnej wody.
Możliwe, że sama chce sobie wszystko poukładać i przemyśleć. Według mnie ta cisza nie jest oznaką końca.

laelia napisał(a):ja myśłę że gdyby ona chciała całkiem zerwać to byś to odczuł.. A skoro jest "ochłodzenie" relacji, to może po prostu coś Ci chce przekazać - coś ją "ubodło" np. Zrób tak jak piszesz, może się w końcu otworzy. Życzę powodzenia!

BlackWolf napisał(a):Ciężka sytuacja.
Skoro jest skryta w sobie i nieśmiała a Twoja reakcja była jaka była, to mogła poczuć się jakbyś wylał na nią kubeł zimnej wody.
Możliwe, że sama chce sobie wszystko poukładać i przemyśleć. Według mnie ta cisza nie jest oznaką końca.

Może faktycznie teraz się zastanawia co zrobić, albo chce mnie ukarać tą ciszą. Bo próbowałem wczoraj i dzisiaj dzwonić i nic. A jak by chciała skończyć to by odebrała i wolała to od razu załatwić.
A ta cisza jakby nie patrzeć jest najgorszą karą, bo człowiek myśli, spać nie może i dochodzi do głupich wniosków.

Tak teraz myślę, że może napiszę do niej smsa, ale takiego ładnego bez wyrzutów, żeby może też smsem mi odpisała co się stało.
W jakiś sposób muszę próbować.

Co o tym sądzicie?

Myślałem, że jak będę miał już te 30 lat to będę sobie potrafił, ze wszystkim poradzić, a tu widać człowiek całe, życie się uczy.

Skoro nie odpisuje i nie odbiera, to może pojedziesz do niej? I osobiście ją zapytasz co się dzieje?
Tak poza tym to podziwiam Twoją wytrwałość. Życie z kimś skrytym, zamkniętym w sobie nie jest łatwe. Na dłuższą metę męczy.

Trudno ją rozgryźć
Myślę, że dla niej ten "problem" jest tak banalny i uważa, że powinieneś wiedzieć o co chodzi - ale to nie takie proste. Szczerze zapytaj co się stało, zadzwoń i porozmawiaj. Powiedz prosto z mostu jak się z tym czujesz.
Życzę Ci Powodzenia

Jak sprawy mają się?

W końcu odebrała i po szczerzej rozmowie okazało się, że chciała zobaczyć na ile mi zależy i ile jestem w stanie zrobić, żeby o nią walczyć.
Nie ogarniam jej, przecież nie na tym to wszystko polega, a ona nie widzi w tym nic złego. Nie wiem , zbaczymy jak to się ułoży.