BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Hej
Mam pewien problem, niedawno rostałam się z chłopakiem z którym byłam prawie 3 lata, bo myslałam, że do siebie nie pasujemy. Było ciężko na początku ale potem coraz bardziej utwierdzałam sie w przekonaniu, że nie powinniśmy byc razem.. Dopóki go nie spotakałam, bo zauważyłam, że nabrał pewnści siebie ( a tego mi w nim baardzo brakowało ). Walczyłam ze swoimi uczuciami ale teraz wiem, że go naprawdę kocham i nie wyobrażam sobie przyszłości z nikim innym. Tylko nie wiem jak mu to pokazać, żęby nie bał sie poraz kolejny mi zaufać. Może to błachy problem dla niektórych z was ale ja nie wiem co mam robić, to dla mnie niezwykle ważne by udowodnić mu, że tym razem jestem pewna swoich uczuc do niego.
Posłużycie radą?

Nie doceniamy tego co mamy dopóki tego nie stracimy. A skąd koleżanko wiesz że teraz nagle zaczniecie do siebie pasować?

mycha25 napisał(a): A skąd koleżanko wiesz że teraz nagle zaczniecie do siebie pasować?

Otóż to!!! A poza tym podchodzisz do tego nieco egoistycznie. Zauważyłaś, że chłopak nabrał pewności siebie (głównie tego Ci w nim brakowało ) i stwierdziłaś, że "chcesz go" z powrotem....

no.nie.wiem napisał(a):

mycha25 napisał(a): A skąd koleżanko wiesz że teraz nagle zaczniecie do siebie pasować?

Otóż to!!! A poza tym podchodzisz do tego nieco egoistycznie. Zauważyłaś, że chłopak nabrał pewności siebie (głównie tego Ci w nim brakowało ) i stwierdziłaś, że "chcesz go" z powrotem....

Nie chodzi o to, że teraz sobie nagle zamarzyłam, że chcę go spowrotem, tylko po naszej przerwie uświadomiłam sobie, co straciłam. Mimo wszystko cieszę się, żę zrobiliśmy sobie ta przerwę, bo oboje mogliśmy się zastanowić nad sobą.
Niestety teraz po przeczytaniu waszych komentarzy muszę wam przyznać rację, zachowałam się trochę egoistycznie ale mam nadzieję, że jeszcze nie jest za późno, żeby to wszystko odbudować.
A co do tego czy do siebie pasujemy.. Mam nadzieję.. Myślę ze warto sprobowac..

Twoja sytuacja nie jest taka prosta, jakby się zdawało. Mimo że teraz wszystko widzisz przez różowe okulary, bo coś Cię tknęło, żeby zaryzykować i postawić wszystko na jedną kartę... przyjdzie taki moment, kiedy ta bańka pęknie. Nie mówię tu o jakiejś awanturze. Po prostu zwykła sprzeczka. Czy bierzesz pod uwagę możliwość porażki? Co będzie, jeśli Wam nie wyjdzie? Jaka będzie Twoja reakcja?

Co do okazywania uczuć, nie ma nic prostszego, niż uśmiech i trzymanie za rękę. Najgorsze, co możesz zrobić to zachowywać się inaczej, niż dotychczas, tylko dlatego, że "odnaleźliście się". Bądź naturalna i spontaniczna. A tym samym, daj mu szansę na wykazanie się.

Ode mnie prezencik.

‎"Niczego nie ułatwiaj mężczyźnie. Jeśli cię kocha, to cię znajdzie, choćbyś nie wiem gdzie była, zdobędzie cię nawet spod ziemi. A jak mu będziesz pomagać, to choćbyś podała się na srebrnej tacy nic z tego nie będzie. Pamiętaj, nigdy nie ułatwiaj mężczyźnie"

Lily of the Valley napisał(a):
‎"Niczego nie ułatwiaj mężczyźnie. Jeśli cię kocha, to cię znajdzie, choćbyś nie wiem gdzie była, zdobędzie cię nawet spod ziemi. A jak mu będziesz pomagać, to choćbyś podała się na srebrnej tacy nic z tego nie będzie. Pamiętaj, nigdy nie ułatwiaj mężczyźnie"

Dziękuję Ci bardzo Naprawdę bardzo mi pomogłaś i uświadomiłaś kilka rzeczy. Nie wiem co tak naprawdę powinnam zrobić, mozliwe że nam nie wyjdzie ale tak mi podpowiada serce, żeby spróbować.. A chyba słuchając serca mogę być szczęśliwa..

Arturowa napisał(a):

Lily of the Valley napisał(a):
‎"Niczego nie ułatwiaj mężczyźnie. Jeśli cię kocha, to cię znajdzie, choćbyś nie wiem gdzie była, zdobędzie cię nawet spod ziemi. A jak mu będziesz pomagać, to choćbyś podała się na srebrnej tacy nic z tego nie będzie. Pamiętaj, nigdy nie ułatwiaj mężczyźnie"

Dziękuję Ci bardzo Naprawdę bardzo mi pomogłaś i uświadomiłaś kilka rzeczy. Nie wiem co tak naprawdę powinnam zrobić, mozliwe że nam nie wyjdzie ale tak mi podpowiada serce, żeby spróbować.. A chyba słuchając serca mogę być szczęśliwa..

Owszem, serca warto słuchać, pod warunkiem, że rozum dochodzi do głosu.

Wg mnie byli partnerzy nie powinni ze sobą próbować kolejny raz. W końcu coś kiedyś nie grało, nie szło, jak należy, więc całkiem prawdopodobne, że się to powtórzy. Nie wiem, co wtedy poszło u Was nie tak, chociaż powroty mają też swoje plusy. Nie musi być to odgrzewanie kotleta... znacie już swoje wady, więc będzie Wam prościej uniknąć błędów. Będziecie mieli uczucie poznawania się na nowo - oby, tego Wam życzę.

Powinnaś wysunąć jakieś wnioski z wcześniejszej próby, zastanowić się, co poszło nie tak i jak to możesz zmienić. Jeśli ta decyzja o powrocie jest dojrzała, porozmawiaj na ten temat z chłopakiem i ustalcie jakieś reguły. Może to być nawet zasada: "Zawsze odbieraj ode mnie telefony, bo to może być coś ważnego, mogę potrzebować Twojej pomocy, a nigdy nie wiesz, czy tego właśnie nie będę potrzebować, póki nie podniesiesz słuchawki". Kiedy nie może odebrać, wysyła do Ciebie smsa z wyjaśnieniem.

Ważne jest to, aby nie przesadzić w którąkolwiek ze stron. Nie bądź zbyt pobłażliwa z racji powrotu oraz tego poczucia wyjątkowości. Nie pozwól chłopakowi powtarzać poprzednich błędów, gdyż Wasz powrót będzie mijał się z celem.

Nie powiem, abym była sceptycznie nastawiona - to Ty powinnaś wiedzieć, czego chcesz. Pamiętaj jednak, że bez zaufania, szacunku, a co najważniejsze, cierpliwości nie da się przywrócić Waszego związku do ładu po przejściach. Bez odpowiedniego nastawienia niczego nie zmienicie na lepsze.

dwa razy do tej samej rzeki to o raz za dużo.

Nie wykluczam tego, że może się okazać, że nam nie wyjdzie, ale na pewno postaram się o to, żeby było dobrze. Nie przekonam się, jeśli nie spróbuję, muszę to zrobić bo nie chcę działać wbrew sobie. Zobaczę też oczywiście co o tym sądzi Artur, w ten weekend mamy się zobaczyć. Postanowiłam, że powiem mu o swoich odczuciach i przeprowadzę z nim szczerą rozmowę o tym, czego on chce i oczekuje i wspólnie ustalimy czy dajemy sobie jeszcze jedną szansę czy definitywnie z tym kończymy. A więc wszystko okaże się po weekendzie. Oby z pozytywnym skutkiem
Oczywiście napiszę na forum co wyniknęło z naszego spotkania.
Dziękuję Wam wszystkim za pozytywne i krytyczne komentarze wzgledem mnie, wszystkie daly mi do myslenia i zmotywowały

Witam! I jak Tobie poszło?

Napisała, że okaże się po weekendzie.

Cóż, trzymam kciuki, ale pamiętaj o dystansie.

Trzymam kciuki

Witam spowrotem dziewczęta
Jestem już po rozmowie z Arturem.. Moim
Udało się, porozmawialismy szczerze, wyjaśnilismy sobie bardzo wiele i postanowilismy, że spróbujemy zawalczyć o naszą miłość jestem przeszczęśliwa ! Z chęcią skakałabym z radości
Wszystkim forumowiczkom życzę szczęścia ! :*

To fajnie. Rozmawiajcie ze soba, gdy cos nie bedzie grac.

Gratuluję!!!! Jakoś byłam pewna, że się ułoży . To teraz już dbaj o niego

Teraz juz na pewno będę dbała

Ja wcale nie uważam, że nie powinno się do siebie wracać.
Sama jestem w takiej sytuacji. Co prawda przerwa była krótka, bo 3-miesięczna, ale była. I odkąd wróciliśmy do siebie, jesteśmy już prawie 2 lata ze sobą i bardzo dobrze nam się układa.
Jasne, że są kłótnie. Kłótnie są w każdym związku.
O ile Artur chce, to uważam, że powinniście spróbować. Może akurat wam się uda.
Powodzenia

Też jestem tego zdania, że taka przerwa pozwala spojrzeć na związek z nieco innej strony i przekonać się, czy warto w niego brnąć, my postanowilismy, że warto oby słusznie

Też uważam że nie warto się zamykać na powroty bo po rozstaniu można się wiele nauczyć i zacząć wszystko od nowa.
Fajnie że daliście sobie kolejną szansę.Mam nadzieję że teraz już będziesz pewna jego i tego co do niego czujesz.Oby Wam się wiodło.Powodzenia

Dziękuję.