BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

co kiedyś było jakąś normą teraz wywołuje stres. jak to zrobić by było miło i sympatycznie?
a co z pierwsza wizytą u jego rodziców? czego nie robić jak się nie ubrać czego nie robić? co zrobić by wzięli że jestem jednak odpowiednia osoba? i najważniejsze po jakim czasie?
mój partner poznał już mojego syna obaj się polubili, nie podejrzewałam że mój synek może kogoś tak szybko i tak bardzo polubić.

Moim zdaniem przede wszystkim powinnaś być sobą. Przecież nie będziesz przez resztę ich i swojego życia udawać przed nimi kogoś innego.
Po drugie po co się jakoś specjalnie stroić? Przecież to tylko spotkanie z rodzicami. Fakt, domyślam się że są starej daty ale raczej wątpię żeby oceniali tylko po wyglądzie. Zarówno ja jak i mama mojego chłopaka biegamy w swoim towarzystwie w dresach. I pamiętam że jak chłopak mnie pierwszy raz przyprowadził do siebie wyglądała dokładnie tak jak wygląda zawsze chodząc po domu, czyli dresy i luźna koszulka
U mnie rodzice chłopaka bardzo długo się do mnie przekonywali i ja to wiem. Na początku było całkowite ograniczenie zaufania, jednak nigdy nie byli dla mnie nie mili. Teraz gdy jesteśmy już 5 lat razem jego rodzice widać że mnie bardzo lubią, że się przekonali do mnie i mają zaufanie. Babcia jego traktuję mnie jak własną wnuczkę a z jego siostrą mam świetne relację. Więc ja raczej na przyszłych teściów narzekać nie mogę choć wiem że nie wszyscy tacy są.
Jednak jestem pewna, że stało się tak bo nigdy nie udawałam kogoś kim nie jestem nigdy się nie stroiłam i zawsze byłam sobą.

bycie sobą to jedna sprawa. ale wiadomo przecież na pierwsze wrażenie ma się szanse tylko raz ja bym o dresie nawet nie pomyślałam, jak na randke z nim tez bym się nie ubrała, myślałam o czymś dziewczęcym i stosownym. ja jestem starsza od niego wiec jest ta obawa nigdy tego nie miałam ubieram się kobieco i poznawanie nowych ludzi nie jest u mnie problemem w większości ludzie jestem na" ty" ale to jednak rodzice mojego lubego i boje się chciałam bym że by widzieli że jestem porządną kobieta którą ich syn może zaprosić do wykwintnej restauracji jak i na mecz i pozatym oboje jesteśmy szczęśliwi.

Odnoszę wrażenie, że jesteś tak zestresowana tym spotkaniem, że szukasz problemów tam, gdzie ich nie ma. Ubierz się schludnie i tyle. Na pewno nie strój się jak na rozmowę o pracę, ale nie wparuj tam też jakbyś wróciła właśnie z imprezy w fajnym klubie. I nie zapomnij o uśmiechu. Reszta potoczy się sama, zobaczysz.

może otóż to za bardzo, uwieźcie nie jestem taka zazwyczaj mało się przejmuje a teraz jak cholera (czyżby to by ten jedyny?). wiec co ma być to będzie.
A może pochwalicie się jak to u was wyglądało?

Spokojnie, będzie dobrze..bądź sobą, zagadaj coś do nich na jakiś neutralny temat aby atmosfera była bardziej taka rodzina
pamiętam ze ja się stresowałam jak mój X miał do mnie pierwszy raz przyjechać chyba z dwa tygodnie to przeżywałam, nie wiem czemu nic mu o tym nawet nie powiedziałam, dopiero po wszystkim jak miał odjechać powiedziałam ze ciesze się ze juz mamy to za sobą, bo się bałam nie wiem czemu...on powiedział ze się wcale nie denerwował..
ja jak pierwszy raz spotkałam się z jego rodzicami jakoś nie było zdenerwowania, przyjęli mnie jakbym była w ich rodzinie od zawsze
U Ciebie też będzie wszystko dobrze zobaczysz

Zdaj się na sposób -co ma być to będzie. I niech się dzieje co się chce.
Teściowie to też ludzie, więc na pewno swoje też przeżywają przed pierwszym spotkaniem.
Przede wszystkim nie myśl o tym, że ''juz zaraz'' poznasz jego rodziców. Nie idziesz na żaden egzamin, więc postaraj się podejść do tej sytuacji naturalnie.
Bądź sobą, nie staraj się zrobić dobrego wrażenia, bo może wyjść niezręcznie lub sztucznie. I oczywiście nerwowo a chyba ciężko jest się odnaleźć w gronie gdy jest się spiętą. Także spróbuj podejść do tego na luzie.
Polubią Cię, to Cię polubią, nie spasujesz im -trudno. Tak czy siak będą musieli Cię zaakceptować.
Wiem, że do końca nie da się być taką swobodną i nie zestresowaną, ale jeżeli będziesz myśleć, że to Twoje ''być albo nie być'' to nic dobrego z tego nie wyjdzie, jedynie sprawisz sobie większy stres.
Z resztą na pewno nie będzie tak źle a już przy drugim spotkaniu wszystko pójdzie z górki. Przeżyjesz jak to się mówi.

moi tesciowie to zuperlnie inna bajka jak moi rodzice, tesciowa jest panciusią, wypacykowaną w dolce i armani , tesciu to wiesniak z wąsem ,budowlaniec ,klnie jak szewc i chleje piwsko, a zas rodzice to spokojni ludzie ,zachowują sie na conajmniej 30 lat więcej jak mają, mama nie dba o wyglad ,ojciec też nie,naturalni ,ekologoczni, i jak tu ich zapoznać?

najważniejsze to podejść do tego jak do każdej innej wizyty towarzyskiej, po co dodatkowo się stersować to tylko ludzie

Sabat napisał(a):najważniejsze to podejść do tego jak do każdej innej wizyty towarzyskiej, po co dodatkowo się stersować to tylko ludzie

Łatwo się pisze takie frazesy, ale to jest zupełnie pozbawione sensu. Czy do pierwszej wizyty u, być może, przyszłych teściów podejdziesz tak samo, jak do wyjścia ze znajomymi do pubu? No raczej nie.

mam to połowicznie za sobą teściowa poznałam fajna normalna babka nie ma włóczonej opcji przyszła baba która chce ukraść mi syna, była miła atmosfera i zauroczona jest moim synkiem czyli pozytywnie teraz został teściu a z nim to będzie mniej stresu bo on jak moja matka pochodzą z tych samych stron.

To świetnie. Czyli jedną wizytę masz za sobą i to w dodatku pozytywną. Jeszcze teść, ale jak twierdzisz -mniejszy stres, więc życzę Ci aby druga tak samo była udana.

Chyba trzeba do tego podejść zdroworozsądkowo. Nie bierzesz ślubu z teściami ale będziesz musiała nauczyć się z nimi dogadywać. Życie jest najlepszym nauczycielem. Co ma być to będzie. Jesteśmy dorośli.

Hej, wg. mnie pierwsza sprawa to być sobą tak jak ktoś już napisał i nie nastawiaj się na start, że odrazu cię znienawidzą, bo wtedy będziesz tylko o tym myślała jak wypaść, czuj się dosyć luźno. Druga sprawa to może dyskretnie podpytaj partnera jacy są jego rodzice. Może coś ci podpowie i będziesz mogła wywnioskować już troszeczke jacy są.
Pozdrawiam i głowa do góry

Oluniaa5766 napisał(a):HDruga sprawa to może dyskretnie podpytaj partnera jacy są jego rodzice. Może coś ci podpowie i będziesz mogła wywnioskować już troszeczke jacy są.

Odpowiadając w jakimś temacie proponuję czytać trochę więcej postów niż pierwszy. Wtedy przekonałabyś się, że w kontekście opisywanej historii Twój post jest średnio zasadny.

Olunia wiesz mam wrażenie ze żaden rozsądny mężczyzna by nie powiedział moja matka jest zołza która wszystkiego się czepia pyzatym jest takie powiedzenie jak mężczyzna traktuje matkę tak będzie traktować swoja kobietę, wiec jak źle powie to będzie na wybranek tak mówić wiec jak co trzeba jakoś się z teściami dogadywać nie mowie ze przyjaźnić lecz dogadywać. mój luby nie jest mamy syneczkiem co wszystko mamusia ale ją cholernie szanuje

Pamiętam, że w urodziny mojego mężczyzny, na które byłam zaproszona, zebrała się praktycznie cała jego rodzina. Jego mama siedziała naprzeciwko mnie i przez cały czas uważnie mi się przyglądała. Czułam się trochę, jakby miała ochotę zrobić mi krzywdę xD Obecnie jesteśmy w bardzo dobrych stosunkach, piszemy sobie na facebooku, wielokrotnie ją odwiedzam razem z lubym. Jak widać - nie taki diabeł straszny, jak go malują.