BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Od miesiąca rozpoczęłam dorywczą pracę . Tam też poznałam Kaśkę i od razu sie zakolegowałyśmy. Na jednej wspólnej imprezie poznałam jej starszego brata. Później jeszcze kilka razy się z nim widziałam na wspólnych spotkaniach czy jak wpadał do pracy. Od przyjaciółki dowiedziałam się, ze wypytuje o mnie, podobam mu się. W tym problem, że mnie tez on bardzo się podoba, ale niestety nie umiem sie do tego przyznać. Każde jej pytania bagatelizuje i odpowiadam wymijająco. Teraz boję się że on da sobie spokój skoro ja jestem taka obojętna. Co mam zrobić ze sobą ? Od dziecka nie potrafiłam mówić o uczuciach

Hmm spróbuj przełamać swoją niesmiałość aby nie omineła cię jakaś fajna znajomośc,tym bardziej że facet się Tobą interesuje i Ty nim także Ciężko jest mi coś doradzić,ale ja na twoim miejscu chyba poszłabym do psychologa

Musisz się zebrać w sobie, wziąć w garść i przyznać chociażby przed koleżanką - w rozmowie, że w sumie ten jej brat też jest całkiem fajny ... nie ma w tym nic złego, jeśli jej o tym powiesz. Nie musisz od razu mówić o wielkiej miłości, o wielkich uczuciach - powiedz po prostu, że też uważasz że jest fajny i tyle. Reszta sama się potoczy ... Nie możesz robić nic wbrew sobie, ale pamiętaj - że może Cię ominąć fajna znajomość, być może nawet jakieś niezwykłe uczucie ... trzymam kciuki!

No to pokaż że ci się też podoba, powiedz że jest fajny itd...
trochę dziwna jesteś

Musisz się jakoś przełamać, bo szybko się zniechęci... Wystarczą jakieś drobne rzeczy, na początku postaraj się być po prostu miła a jak przychodzi ci to z trudem, to zdobądź jego numer telefonu i mu wyślij fajnego smsa

Z tego co piszesz wynika jasno, ze jestes osobowoscia zamknieta w sobie i na nic zdadza sie rady innych jesli
Ty sama nie sprobujesz otworzyc sie przed soba sama.
Nie jest to niiestety latwe zadanie do wykonania, bo wymaga przezwyciezania swoich slabosci i wewnetrznych
barier i blokad ktore ,,zamieszkaly,, w Tobie od dawien dawna i to one nie pozwolily wyksztalcic w Tobie uczuc uznawanych i nazywanych jako pewnosc w wyrazaniu swoich uczuc bez skrepowania .
To bez watpienia utrudnia Ci nawiazywanie kontaktow z osobami plci przeciwnej.
Widze, ze masz tego faktu swiadomosc i starasz sie chociaz do tego przyznac , a to juz bardzo duzy postep.
Dlatego uwazam , ze powinnas na poczatek porozmawiac szczerze ze swoja przyjaciolka i zwierzyc sie jej , ze nie masz po prostu odwagi by blizej poznac jej brata ktory ogromnie Ci sie podoba.
Sadze , ze przyjaciolka latwo nawiaze kontakt ze swoim bratem i znajdzie sposob bys swobodnie mogla np. porozmawiac z nim.
Uwierz mi, ze dalej bedzie Ci juz tylko latwiej i swobodniej.
Czasami w uczuciach jest potrzebna ingerencja osoby trzeciej i nie ma w tym nic zlego czy tez niestosownego.
Oczywiscie latwo sie mowi , a trudniej to samodzielnie wykonac.
Wiem cos o tym.
Jestem zreszta pewna , ze zdobedziesz sie na odwage i odzyskasz tak potrzebna Ci swobode i luz.
Jestem przekonana, ze dasz rade.
Innych kombinacji poznawania chlopaka bym jednak nie doradzala.
Zawsze najlepsze sa rozwiazania proste , bo one tak naprawde przynosza super efekty , szczegolnie w sferze uczuciowej.
Powodzenia i nie zatrzymuj sie , bo naprawde nie warto.
Ps. Moim zdaniem wizyta u psychologa , jak ktos Ci tu doradzal, jest zupelnie Ci nieporzebna , wierz mi.

szczerosc w zwiazku jest najważniejsza, budujaca

Co gdy ktoś ma problemy z przyznaniem się do uczuć, ale też z tym nie walczy? Jest sam do końca życia?

Hej, przeciez nie musisz opowiadac koleżance o uczuciach. wystarczy powiedzieć, że zainteresował Cię i chętnie byś się z nim jeszcze zobaczyła.
Zbytnio się nie odkrywasz w ten sposób, a dajesz jasny przekaz że facet może rozpocząć starania o Ciebie

Najlepiej sprawy zostawić same sobie, wtedy wszystko się ułoży