BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

Jakie macie z nimi problemy, u nas zaczęło się juz od samej daty wybraliśmy na początek 14 wrzesień bo babki powiedziały nam że wakacje sa zajęte ostatnio dowiedzieliśmy się ze lipiec wolny i zmieniliśmy datę ale rodzicom mojego narzeczonego to nie pasuje ponieważ będą w tedy żniwa i mój przyszły teść nie chce zostać sam więc od rana była smsowa kłótnia bo tak naprawdę wolałam lipiec no ale nic nie zdziałam musiałam ja zrezygnować zresztą a juz nie pierwszy raz idę na ustępstwa i to m nie chyba bardziej zdenerwowało niż sama data ślubu. A jak mama sie dowiedziała o tym że z mieliśmy datę znów na 14 września przez rodziców Marka to się zdenerwowała że ją Marek nie zapytał o zdani itd. A najgorsze jest to że to dopiero początek.

Ej..wy wychodzicie za mąż czy Wasi rodzice?
Ustalcie datę dla Was odpowiednią, a nie dla rodziców.
Jeżeli chodzi o wrzesień to jest to miesiąc z "r" czyli przynosi szczęście. No i lipiec zapowiada się gorący..co byłoby straszne dla Ciebie zwłaszcza w wielowarstwowej sukni ślubnej
Ale decyzję powinniście podjąć Wy a nie rodzice.

Teściowie, Teściowie ten każdy się dowie jako smakujecie jak się odezwiecie

Ja też miałam małe problemy z dogadaniem się, głównie z teściową odnośnie urządzania swojego wesela.
Chciała w za wiele rzeczy ingerować, za dużo zrobić po swojemu...
Ja wygrałam naszą małą wojnę, delikatnie postawiłam na swoim. Zrób tak i ty bo do końca życia nie będziesz zadowolona i będziesz mieć do teściów pretensję.

Postawiłam sprawę jasno i grzecznie:
"Podoba mi się to, to i to"
"Będzie tak, tak i tak"
"Nie chce tego, tego i tego"
"I możecie mnie za to ścigać ale ja podjęłam decyzje i ich nie zmienię. To Nasz dzień i nie chce się rozczarować" Po czym podziękowałam im za pomoc, powiedziałam, że bez nich nie dalibyśmy rady ale ostateczne decyzje podejmę wraz przyszłym mężem .
I skończyło się. I teściowa ma większy szacunek do mnie i mało tego - jestem jej ulubioną synową Ja też zmieniłam do niej stosunek i pomimo, że są rzeczy, które mnie wkurzają to dobrze się dogadujemy.
powodzenia

Wiadomo, że rodzice chcą jak najlepiej dla swoich dzieci, ale niech to wszystko będzie w granicach zdrowego rozsądku Wiadomo, że oni już swój ślub mają za sobą więc według mnie powinni oczywiście służyć radami, ale ostateczne decyzje powinny należeć do państwa młodych.

Jakie są wasze teściowe? Dobrze i pomocne czy raczej takie z kawałów?
Moją to bym mogła udusic gołymi rękoma...a nie zawsze tak było. Jeszcze rok temu złego słowa o niej nie mogłam powiedziec. Dziecmi się zajęła jak chcieliśmy z mężem wyjśc,niedzielne obiadki,ploteczki przy kawie...A potem sie okazało że wpakowała nas w potężne kłopoty finansowe. Kubeł zimnej wody na głowę. Najgorsze jest to że ona nadal zachowuje się jakby nigdy nic, nie usłyszałam nawet głupiego przepraszam.Nic!!
A druga najgorsza sprawa to podejście mojego męża. Jak tylko próbuje z nią poważnie porozmawiac o tym co dalej ona na zawołanie zaczyna szlochac i rozpaczac. No i wiadomo jaka jest reakcja mojego męża....od razu wymięka. Teraz to on się nawet boi do niej zagadnąc w obawie przed kolejnym wybuchem płaczu.
Ehhhhhh...... No i co tu dalej począc? Próbowałam z mężem rozmawiac i mu wytłumaczyc że powinien się bardziej zatroszczyc o naszą rodzinę a nie o "komfort psychiczny" swojej mamy. Ona się nami też nie przejmuje. Ale bez większych efektów :/

Macie jakieś dobre rady?

Ja na "teściową " (za chwilę niedoszłą) nie mogłam powiedzieć ani jednego złego słowa jest uczynna , pomocna wrażliwa troskliwa, ale za pewne do czasu.... Bo kiedy zabiera się jej syna ,kobieta traci swoja miłość i oddaję w opiekę innej a wtedy zaczynają się kontrole , wtrącanie i sprzeczki , "bo ona ma do niego prawo" a syn się matce nie sprzeciwi i będzie jej bronił przed synową ,która podobno jest dla niej taka "zła" i wszystkiego zabrania....

Ale nie da się żyć w dwóch rodzinach na raz i dać kierować swoim życiem komuś innemu..

powinnaś porozmawiać najpierw z teściową o waszych problemach , jeśli uda Ci się ją przekonać do życia na własny rachunek to będzie połowa sukcesu, najważniejsze to aby ona zrozumiała ,że przez nią jest wam ciężko -ale oczywiście bez drastycznych scen...
Ważne by to pojęła a wtedy ona dotrze do swojego syna...
(hmmm albo na Twoją korzyść albo i też nie;/)
ale faceci mając swoje rodziny bardziej liczą się ze zdaniem własnej matki , mają takie pępowiny , my musimy iść za facetem i pogodzić się z tym ,że odchodzimy od rodziców a oni są przekonani ,że my za nimi pójdziemy i manipulują nami bo mają nas w garści... taka rola kobiety a nie matki...

Nikt nie mówił że będzie wam łatwo, wiadomo to jest matka. Ale musisz uświadomić swojemu mężowi że musi mieć jaja i usiąść do rozmowy by problem rozwiązać, bo z reguły problemy odkładane na potem same się nie rozwiązują, a w szczególności te finansowe.